දවස නිමා වී නම් | විසි හතර වන ගීය

දවස නිමා වී නම්
විහඟ ගීය ද ගොළු නම්,
සුළඟ වෙහෙසින් සුසුම් ලා නම්,
අන්ධකාරයෙ රුවල් පට
මා සිසාරා හෙලනු මැන!

අතුරවා ස්වප්නයේ ඇතිරිලි
හොවා සුව නින්දෙක ලොවම
වසා ලනු මැන සෙමෙන්
සවස පර වූ රත් නෙළුම් පෙති.

ගමන නිම වනු පෙරාතුව
ඔළොගුව සිස් වූ
සළු ඉරී කිළිටි වූ
දිරි සිඳුන ඒ යාත්‍රිකයා
මුදා සන්තාපයෙන්

කුළුණු බර අඳුර තුළ
සැඟවගත් කුසුමක් සේ.
පුරා ලනු මැන ඔහු හෙට
නැවුම් ප්‍රමුදිත ජිවයෙන්

__________________________________________________________________

If the day is done, if birds sing no more, if the wind has flagged tired, then draw the veil of darkness thick upon me, even as thou hast wrapt the earth with the coverlet of sleep and tenderly closed the petals of the drooping lotus at dusk.

From the traveller, whose sack of provisions is empty before the voyage is ended, whose garment is torn and dust laden, whose strength is exhausted, remove shame and poverty, and renew his life like a flower under the cover of thy kindly night.