මේ කුණාටු රාත්රියේ
ප්රේම චාරිකාවේ යෙදෙමින්
කෙඳිරි ලයි අහස් කුස
ප්රාර්ථනාවන්
සිඳ බිඳ විසිර ගිය
එකකු සේ!
නින්ද නැත - මා නෙත් මත,
සදාකාලයෙන් සදාකාලයට
යළි යළිත්
යළි යළිත්
විවර කරමින් - කවුළු පියන් පත්
නෙත් හෙළන්නෙමි,
හාත්පස පිරි අඳුර වෙත.
කිසිවක් නො වේ මා අබියස.
නො පෙනේ මට
ඔබැ පිය හසර රැඳෙන තැන.
සායමක් සේ කළුව ගිය
දිය දහර රැඳි නදී තෙර
අඳුරින් බොඳවැ ගිය
කවර ඉවුරෙක ද ?
රැවුම් ලන වන පෙතේ
කවර දුර තීරයෙක ද ?
සෝ අඳුර පිරි කවර
වංක ගිරි පතුළක ද ?
රැඳෙන්නේ මාවත
ඔබ මා සොයා පැමිණෙන
__________________________________________________________________
Art thou abroad on this stormy night on thy journey of love, my friend? The sky groans like one in despair.
I have no sleep tonight. Ever and again I open my door and look out on the darkness, my friend!
I can see nothing before me. I wonder where lies thy path!
By what dim shore of the ink-black river, by what far edge of the frowning forest, through what mazy depth of gloom art thou threading thy course to come to me, my friend?
Art thou abroad on this stormy night on thy journey of love, my friend? The sky groans like one in despair.
I have no sleep tonight. Ever and again I open my door and look out on the darkness, my friend!
I can see nothing before me. I wonder where lies thy path!
By what dim shore of the ink-black river, by what far edge of the frowning forest, through what mazy depth of gloom art thou threading thy course to come to me, my friend?
කදිම කවි සටහනක්..
ReplyDelete