තැවරෙනා විට සුසුම් මා සිහින මත | විසි හය වන ගීය

රැඳුණි අසබඩ පැමිණ ඔහු
එනමුදු නොපිබිදියෙමි මම
කවර නම් සැහැසි නින්දක් ද ඒ?
අනේ! පින්මඳ මා!

රෑ කල බෝ නිසංසල
ආ විට වීණාව ගෙන දෝතට
අනුනාද විය මා සිහිනයන්
බැඳී එහි ස්වර සංගතියට

අනේ! මේ සියලු රාත්‍රීන්
පරව යන්නේ ඇයි ද මේ ලෙස?
අහිමි ඇයි මට දැකුම
තැවරෙනා විට ඔබැ සුසුම් මා
සිහින මත
__________________________________________________________________

He came and sat by my side but I woke not. What a cursed sleep it was, O miserable me!

He came when the night was still; he had his harp in his hands, and my dreams became resonant with its melodies.

Alas, why are my nights all thus lost? Ah, why do I ever miss his sight whose breath touches my sleep?