ඔබ වෙත ම ළං වනු පිණිස ගෙවන දුර | දොළොස් වන ගීය

කල් ගත වීය බෝ
මඟ ද දිගු වේ

මා චාරිකාවේ

පැමිණියෙමි, රිය මත නැඟී
ප්‍රථම රැස් පොකුරේ.
යාත්‍රා කළෙමි,
සුවහසක් ලෝකයන් ගෙන්
වල් වැදුණු විශ්වය තුළ,
බොහෝ තරු කැට-ග්‍රහ මඩුලු මත
මං ලකුණු තබමින්.

ඔබ වෙත ම ළං වනු පිණිස
ගෙවන දුර ඔබ
මඟ වේ ලොවැ දිගුම!
සරලතම ස්වර රටාවක්
තොල මැතුරුමට කරන පුහුණුව
පුහුණුවයි ලොවැ දැඩිම!

තමන්ගේ දොරකඩ වෙතට
එළැ‍ඹෙනු පෙරාතුව යාත්‍රිකයාට
සිදුවේ සන් කරන්නට
බැහැර වූ අන් සියලු දොර පියන් මත!
තමා අබතුරෙහි පුදසුන වෙත
එළැඹෙනු පෙරාතුව අයකුට
සිදු වේ සරන්නට
බැහැර වූ අන් සියලු ලෝ තුළ!

නෙතු පියන් තද කොට වසා
“මෙතැන ඔබ වේ...” යැයි
හඬ නඟා කියන්නට පෙරාතුව
මගේ නෙත් සැරි සැරී
නිම් වළලු පියමං කොට.

“අනේ... කොතැනකද? යැයි
හැඬැවෙන පැණය අවසන
දියව ගොස් සහසක්
කඳුළු දිය කඳුරු විලසින
“හිඳිමි මම මෙතැන... ” යන
මහෝඝය විත් තිරසර
ගිල ගනී මුළු ලොවම
__________________________________________________________________

The time that my journey takes is long and the way of it long. I came out on the chariot of the first gleam of light, and pursued my voyage through the wildernesses of worlds leaving my track on many a star and planet. It is the most distant course that comes nearest to thyself, and that training is the most intricate which leads to the utter simplicity of a tune. The traveller has to knock at every alien door to come to his own, and one has to wander through all the outer worlds to reach the innermost shrine at the end. My eyes strayed far and wide before I shut them and said `Here art thou!' The question and the cry `Oh, where?' melt into tears of a thousand streams and deluge the world with the flood of the assurance `I am!'

කොතැන දෙවිඳුන් වැඩ වෙසෙන්නේ? | එකොළොස්වන ගීය

නවතන්න යාතිකා!
නවතන්න නව ගුණ 

ගීතිකා!

වැදී මේ පාලු දෙවොල තුළ
දොරගුළු වසා සිරකොට
අඳුරු කොනකට වී හුදෙකලා
පුදනුයේ කවරකුද ඔබ?
දෑස් හැර දකිනු මැන
දෙවිඳු ඔබ අබියස නොමැති වග!

සිටී ඔහු! ගොවියා
තුමුල් පස් පිඬු පෙරළනා තැන
සිටී ඔහු! මං තනන්නා
විසල් ගල් කුළු බිඳ හෙලන තැන

වරෙක සැඬ හිරු කිරණ සේ
වරෙක සිහිලැල් සිරි පොදක් සේ
දූලි ගත දවටාගෙන
සිටී ඔහු, ඔවුන් කැටි ව ම
සුපිරිසිදු සළු ඉවත ලා
එනු මැනව ඔහු මෙන්
දූලි විසිරුණ බොල් පොළොව වෙත

නිරෝධය!
කොහි වේ ද නිරෝධය?
නිමැවුමේ මහා බර
රැගෙන ඇත දෙවිඳුන් තුටින්,
සදාකාලයෙන් සදාකාලයට
බැඳී ඇත ඔහු අප සමඟ
එනු මැනව දැහැනින් මිදී
සුවඳ දුම් මල් කැකුළු පසෙක ලා
ඔබේ සළු පිළි දූලි කසටින්
වැසි පිපිරෙනු කවර වරදද ?

මුණ ගැසී මේ ශ්‍රම කෙතේ
ඇතිව දෙබැමේ රැඳුණ දහබිඳු
හුන මැනව උරෙනුර ගැටී
දෙවිඳුන් සමඟ!

_________________________________________________________________

Leave this chanting and singing and telling of beads! Whom dost thou worship in this lonely dark corner of a temple with doors all shut? Open thine eyes and see thy God is not before thee! He is there where the tiller is tilling the hard ground and where the path maker is breaking stones. He is with them in sun and in shower, and his garment is covered with dust. Put of thy holy mantle and even like him come down on the dusty soil! Deliverance? Where is this deliverance to be found? Our master himself has joyfully taken upon him the bonds of creation; he is bound with us all for ever. Come out of thy meditations and leave aside thy flowers and incense! What harm is there if thy clothes become tattered and stained? Meet him and stand by him in toil and in sweat of thy brow.

ඔබ පා කමල රැඳෙන තැන | දස වන ගීය

මෙතැන වේ පා පුටුව ඔබගේ
පා කමල නිරතුරුව රැඳෙනා
එතැන වේ දිළිඳුන් දුබලයන්
මඟ හසර වැරදුණ දනා

කරනු පිනිපා සිරස නැමෙනා
පතුල නොදකිමි රැඳෙන සිරි පා
එතැන වේ දිළිඳුන් දුබලයන් 
මඟ හසර වැරදුණ දනා

මමංකාරය ලඟා නොවනා
බිමෙක ඔබ දළ වතින් සරනා
එතැන වේ දිළිඳුන් දුබලයන් 
මඟ හසර වැරදුණ දනා

මගේ හදවත මඟ නොදන්නා
බිම් කඩෙක ඔබ නිබඳ සරනා
දනන් කිසි කල නොලද සරණා
ඔබේ සරණින් සරණ ලබනා
එතැන වේ දිළිඳුන් දුබලයන් 
මඟ හසර වැරදුණ දනා
__________________________________________________________________

Here is thy footstool and there rest thy feet where live the poorest, and lowliest, and lost. When I try to bow to thee, my obeisance cannot reach down to the depth where thy feet rest among the poorest, and lowliest, and lost. Pride can never approach to where thou walkest in the clothes of the humble among the poorest, and lowliest, and lost. My heart can never find its way to where thou keepest company with the companionless among the poorest, the lowliest, and the lost.

සුපිරිසුදු ප්‍රේමයේ නාමෙන් පිදෙන දෑ | නව වන ගීය

නුනුවණය මේ 

ඔබේ වෑයම
ඔබෙම කරපිට නැගී යන්නද ?
යාචකය මේ 

ඔබේ වෑයම
ඔබෙම දොර අබියස 

යදින්නද ?

සියලු දෑ දැරි ඔහුගෙ සුරතේ
ඔබේ බර පොදි තබා යනු මැන !
කිසි දිනෙක සන්තාපයෙන්
හැරී ආ මග නෙත් නොලනු මැන !

ඔබේ අබිලස් හුස්ම තැවරුණ
විගස පහනින් එලිය විහිදෙයි
අපරිශුද්ධයි, කිලිටි දෑතින්
තිළිණ ඔබගේ ගැන්ම අකැපයි !
සුපිරිසුදු ප්‍රේමයේ නාමෙන්
පිදෙන දෑ පමණක්ම කැප වෙයි !
__________________________________________________________________

O Fool, try to carry thyself upon thy own shoulders! O beggar, to come beg at thy own door!Leave all thy burdens on his hands who can bear all, and never look behind in regret. Thy desire at once puts out the light from the lamp it touches with its breath. It is unholy --- take not thy gifts through its unclean hands. Accept only what is offered by sacred love.